السلام علیك یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائك علیك منی سلام الله ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لاجعله الله اخر العهد منی لزیارتكم ... .
درود بر کوروش بزرگ
درود بر کوروش بزرگ
شهرياري که نداند شب مردمانش چگونه به صبح ميرسد
گورکن گمنامي است که دل به دفن دانايي بسته است
مردمان من امانت آسمانند بر اين خاک تلخ
مردمان من خان و مان من اند
گورکن گمنامي است که دل به دفن دانايي بسته است
مردمان من امانت آسمانند بر اين خاک تلخ
مردمان من خان و مان من اند
کوروش بزرگ
آفتاب مشرق بخش دوم
>>> آغاز آفتاب >> ادامه مطلب قبلی آفتاب مشرق
در پست قبلی از سرزمینمان و بزرگ مردی والا چند جمله ای کوتاه گفته ایم از نور بزرگ مردی میگویم نه تنها من و شما بلکه همگان خوب او را میشناسند و آوازه بزرگی وصدای بزرگی و شیوایی سخنان او در پیچش زمان در گوشهامان می پیچد و شنیده میشود او بزرگی است از سرزمین شیر مردان ودلیران کسی که جان خویش را برای عدالت و ایمان وایران در کمان نهاد و حال از آرشی میگویم که بدون کشیدن زه ، تیر و کمان را زمین گذاشت و از سختیها و رنجها و از سخره های سخت به سوی قله ای رفته و تاکنون پایین نیامده است، فقط بالا رفت و بالا ، اما.. اینکه تا کجا رفت را هیچ کس نمی داند . در کنار دریایی نیلگون اما خروشان و مواج که به رنگ آسمان آبی و در کنار قله ای سترگ و عظیم دماوند جایگاهی سبز را بنا نموده که آغاز حرکتی است شایسته و نیک ، و گامی را که در این هنگامه بر میدارد دریاها از بزرگی او به جوش و خروش می افتند ، و کوه ها از بزرگی و عزت وصبر او به لرزه افتاند و در مقابل او کم توان و بی رمق گشته اند . آری شاید در روزگاری که بهای عشق آنقدر سخیف شده است او از عشقی سخن میگوید که هر چند حاضر است همه آنچرا که فدا کردنی ست ، در این راه و همه چیز را تحمل کند اما بی عدالتی ها و حقارت در مقابل ظالمان زمانه را نمی پذیرد و برای هیچ کس زانوان خویش را خم نمیکند جز برای معبود و آن یکتای بی همتای خویش و برای هدف والای خویش که همانا ایستادگی در مقابل ظالمان و همدری و همیاری مومنان و اجرای عدالت مولا علی همچون کوهی استوار می ایستد تا رفتار و کردار و پنداری نیک را در میان نسل جوان و عدالت جویان جهان گسترش دهد اما در این برهه و هنگامه.....
منتظر ادامه مطالب در این سایت باشید
آفتاب مشرق
سپیده بیان سپاسی بی پایان به درگاه ایزد منان و درود و سلام بر سرور مومنان
با سلامی به وسعت دریاهای خروشان و کوه های بزرگ و عظیم به این سرزمین پاک و مقدس و سلامی به وسعت آسمان آبی و پاک هدیه به بزرگ مردان درستی و راستی .
بار دیگر از سرزمینمان و از بزرگانی خواهیم گفت که در سرزمین پاکمان ندایی از عشق والا را سر میدهند . و با گامهای استوارشان و بیانهای والایشان لرزه بر کاخ ستمگران و ظالمان زمانه انداخته است ، بخواهیم که یادآوری نماییم آنانی که فضای آسمانی را نه در یک سقف کوتاه و نه در یک سقف خانه ای که هستند و زندگی می کنند بلکه در فضایی سرشار از عشق و معنویت جستجو کرده اند و به یاد دیگران دادند و به یادگار گذاشتند ، خواستیم باری دیگر یادآوری نماییم نه از برکه های کوچک و نه از رودهای دست ساخت بشریت بلکه از آبهای جاری و روان و زلال و پاک که به دریاهایی بزرگ با جوش و خروش فراوان میرسند و آن وسعت و بزرگی اقیانوسها را نمایان و آشکار میکنند اما از مردی میگویم که .....
در جستجوی بنیانگذار کمان
بیش از یکسال از ناپدید شدن طراح و مبتکر ایرانی و بنیانگزار نخستین رشته رزمی موسوم به رزمگاه کماندو ایران میگذرد.
استاد عبدالحمید باقریان جمنانی (یکیتا) که در سن چهارده سالگی در تاریخ 27 بهمن 1362 اقدام به بنیان نخستین تشکل ورزشی فرهنگی امدادی ایرانی نمود با بکارگیری و بهره گرفتن از واژگان پارسی و فرهنگ اصیل ایرانی باستانی و استفاده از شیوه های مبارزاتی مستند به تاریخ هشت هزار ساله و نیز طراحی مبتکرانه در بکارگیری سلاحهای بومی مناطق ایران مانند شمشیر خوزستان، تبر طبرستان و چوب دست سیستان و سایر سلاحهای سرد همچون پرناک و .. رشته ای رزمی که تماما ایرانی بوده بنیان نهاد. بدیهی است در جامعه ای که اینک شاهد آن هستیم به تمهید و ترفندهای اهریمنی مشتی بی خرد ایران ستیز و بیگانه، چنین ابتکاراتی نه تنها مورد توجه قرار نگیرد بلکه تمام سعی و تلاش در جهت نابودی آن بکارگرفته شود
با این حال چندی است رشته های دیگر رزمی بدون در نظر گرفتن فلسفه وجودی و زبان و فرهنگ بومی خاستگاه ان بطور سیل آسا به سمت کشور ما هجوم آورده و بدنبال آن، آنچه از دست میرود میراث کهن کمانداران پارسی است که نقل حکایات آنان را باید از مورخین غربی و مستشرقین بی غرض یا گاهی غرض ورز بخوانیم و بشنویم. افسوس.
رزمگاه کماندو ایران نخستین جایگاه آموزش شبانه روزی این مبتکر ایرانی است که از سراسر میهن عزیز پذیرای هنزجویان و عاشقان سرزمین آریایی بوده است. در کنار دوره های آموزشی – که بیش از دو سال از ممنوعیت برگزاری آن توسط وزارت اطلاعات میگذرد – جشنهای سالروز تصویب رشته ( 25 مرداد هرسال) نیز برگزار میگردد. جالب توجه اینکه جشن 25 مرداد سال 1388 در حالی با حضور هزارن تن شرکت کننده در دل جنگلهای مازندران ( سوادکوه) برگزار گردید که بنیانگزار رشته در زندان دژخیمان اطلاعات قرار داشت.
هرچند که استاد باقریان پس از نه ماه تحمل زندان انفرادی با قرار وثیقه آزاد شدند اما بعلت تحمیل فشارهای شدید امنیتی بر ایشان و خانواده و برخی نزدیکان و مربیان این رشته و برخی اقدامات تروریستی صحنه سازی شده، چاره ای برای این بنیانگزار ایرانی بجز پنهان شدن از دسترس و دیدرس مزدوران فعلی باقی نگذاشت. ولی با این حال بنا بر شواهد موجود هنوز این جوانمرد ایرانی همچون بسیاری از قهرمانان ملی این روزهای تلخ اما امیدبخش جلای وطن نگفته و خاک پاک آریایی را که قدمگاه انبیای پاک گذشته و جولانگاه کوروش و داریوش کبیر است ترک ننموده است.
براستی تاریخ امروزمان چه سخنی برای آیندگان بازگو خواهد کرد از جور و جفایی که بر این خاک پرگهر و میراث و میراث داران پاکمردش روا میدارند.
درود بر تمامی تلاشگران مسیر والای درستی و راستیپردوردگارا، در دیار خاموش گشتگان، ما را به تبار روشنایی آشنا ساز. (آرام جان، نیایش نامه پارسی استاد یکیتا)
